Političari žive duže od opšte populacije, naučnici kažu da nije do novca
Danas je "prednost preživljavanja" političara u odnosu na opštu populaciju najveća u posljednjih 150 godina
Političari širom sveta žive duže od opšte populacije, pokazalo je novo istraživanje, no ono što je neočekivano je da ta razlika raste, odražavajući sve veću nesrazmjeru između elita i običnih ljudi.
U kasnom 19. i početkom 20. vijeka političari u većini analiziranih zemalja imali su slične stope smrtnosti kao i opšta populacija. Međutim, tokom 20. vijeka razlike u stopi smrtnosti su se znatno povećale, a danas je “prednost preživljavanja” političara u odnosu na opštu populaciju najveća u posljednjih 150 godina.
Ovi nalazi dolaze iz nove studije Univerziteta u Oksfordu, nedavno objavljene u European Journal of Epidemiology. Istraživači su došli do zaključka nakon što su pregledali podatke o više od 57.500 političara iz 11 zemalja, uključujući Australiju, Austriju, Kanadu, Francusku, Njemačku, Italiju, Holandiju, Novi Zeland, Švajcarsku, Veliku Britaniju i SAD.
Tim je pronašao informacije za sve zemlje od 1945. do 2014., ali potpuna analiza uključivala je političare u određenim zemljama u kojima postoje solidni podaci od 1816. do 2017.
Razlike i do sedam godina
Političarke čine između svega tri odsto (Francuska i SAD) i 21 odsto (Njemačka) uzorka, što treba uzeti u obzir kada se upoređuju različite zemlje jer je poznato da žene u prosjeku žive duže od muškaraca.
Trenutno se razlike u očekivanom životnom vijeku kreću od oko tri godine u Švajcarskoj do sedam godina u SAD-u. U međuvremenu, tipični pripadnik opšte javnosti u Italiji ima 2,2 puta veću vjerovatnoću da će umrijeti tokom sljedeće godine u poređenju s političarem iste dobi i pola, dok na Novom Zelandu ta vjerovatnoća pada na 1,2.
“Rezultati pokazuju da je prednost političara u preživljavanju danas vrlo visoka u odnosu na onu u prvoj polovini 20. vijeka. Zanimljivo je da su razlike u mortalitetu koje dokumentujemo obično počele rasti pola vijeka ranije od dobro dokumentovanog povećanja nejednakosti dohotka iz 1980-ih”, kaže dr. Lorens Rup, koautor studije i viši istraživač u Centru za istraživanje zdravstvene ekonomije (HERC) na Oxford Population Health, stoji u saopštenju.
Postoji hrpa činilaca za koje se sumnja da podupiru ovaj vrlo jasan trend. Na primjer, u prvoj polovini 20. vijeka postojale su visoke stope pušenja, čak i među elitom. Međutim, stope padaju od 1950-ih. Možda je, nagađa studija, stopa pušenja opadala brže među političarima nego u široj javnosti, možda djelimično objašnjavajući razlike u očekivanom životnom vijeku koje su porasle u mnogim zemljama nakon 1950. godine.
Alternativno, to bi moglo imati neke veze sa zdravljem srca. Političari obično imaju veći rizik od kardiovaskularnih bolesti od drugih ljudi, ali ta se stanja lakše liječe otkako su antihipertenzivi postali široko dostupni 1960-ih.
Manji uticaj standarda od očekivanog
Drugi veliki – i možda najočigledniji – element su bogatstvo i ekonomska nejednakost. Političari zarađuju znatno više od prosječne populacije, što donosi jasne prednosti dugovječnosti i zdravlju. Ipak, istraživači tvrde da ovaj činilac nije toliko istaknut kao što se na prvi pogled čini, budući da je nejednakost u prihodima počela rasti 1980-ih, a razlike u očekivanom životnom vijeku decenijama ranije.
Bez obzira na razlog, jasno je da se jaz u životnom vijeku između političara i opšte populacije produbljuje – i to možda naglašava neke ružne istine o današnjem svijetu.
